Limonadeflesje met knikker van biersteker of limonadefabrikant (?) “Eduard Van Nerom te Elewyt”.
Dit soort flesje werden voornamelijk in de periode 1900 a 1920 gebruikt, maar op sommige plaatsen nog veel later.
Het knikker- of kogelflesje en soms ook wel saffarke genoemd, is een mooi voorbeeld van de inventiviteit van onze voorouders. Het was zo zwaar dat het onverwoestbaar was, ware het niet dat de kinderen de flessen braken en de knikker eruit haalden om mee te spelen. Met een speciale tang werd onder in de flessenhals een inkeping gemaakt, zo nauw dat de knikker er niet door kon zakken. De knikker werd er dan in gegooid, al dan niet verwarmd. Met een andere tang werden daarna, aan één zijde boven de knikker, twee inkepingen gemaakt om te voorkomen dat bij het uitgieten van de limonade de knikker voor de rubberen sluitring zou komen waardoor het flesje weer afgesloten werd. Na het vullen plaatste men de fles in een machine waarin ze tegen grote snelheid rondgedraaid werden. Door de middelpuntvliedende kracht werd de knikker tegen de rubberen ring geslingerd terwijl het koolzuur door het schudden vrij kwam. De druk van het koolzuur tegen de knikker was dan groot genoeg om het flesje te sluiten. De consument kon het flesje dan terug openen door de knikker simpelweg naar beneden te drukken met de vinger. Omwille van de hygiëne gebruikte men in de cafés paddenstoelvormige openers.
Over Eduard van Nerom vonden we terug dat hij in 1915 krijgsgevangene was. (link naar post toevoegen)
Zemstarchief 